بافت یروه شامل عنبیه (Iris) جسم مژگانی (Ciliary body) و مشیمیه (choroid) می باشد. بافت یووه حاوی عروق فراوان بوده که تغذیه بافت های مختلف چشم را بر عهده دارند.
صدمه به بافت یووه باعث آسیب ساختمان های مختلف چشم می گردد . به التهاب بافت یووه ، یووئیت ( uveitis ) گفته می شود .
انواع یووئیت بر اساس محل گرفتاری عبارتند از :
یووئیت قدامی یا ایریتیس ( iritis )
این بیماری به علت التهاب عنبیه ایجاد می گردد . یووئیت قدامی شایع ترین نوع یووئیت بوده و معمولاً به صورت حاد و ناگهانی تظاهر پیدا می کند و حدود 6 تا 8 هفته طول می کشد ، البته در بعضی از موارد می تواند مزمن و عود کننده باشد .
یووئیت میانی
به التهاب جسم مژگانی ، یووئیت میانی یا پارس پلانایتیس ( pars planitis ) گفته می شود . هردوره پلانایتیس چند هفته تا چند ماه طول می کشد .
یووئیت خلفی
به التهاب قسمت خلفی چشم ( مشیمیه ) یووئیت خلفی گفته می شود . یووئیت خلفی معمولاً به آرامی شروع شده و ممکن است چشم را سال ها درگیر نماید .
یووئیت منتشر
به التهاب در همه بخش های یووه گفته می شود . بسیاری از انواع یووئیت مزمن بوده و ممکن است باعث ایجاد عوارض چشمی مختلفی شوند که مهمترین آنها عبارتند از :
کاتاراکت ، کاهش یا افزایش فشار داخل چشم ، گلوکوم ، مشکلات شبکیه ( تشکیل عروق جدید ، جدا شدگی شبکیه و تورم ماکولا یا cystoid macularedema و کراتوپاتی باند شکل یا ( band keratopathy ) هر یک از عوارض ممکن است منجر به کاهش دید گردد .
این بیماری ممکن است در سنی بروز کند.
علایم و نشانه ها
گاهی یووئیت تنها در یک چشم بروز می کند . یووئیت ممکن است با شروع ناگهانی درد و قرمزی چشم همراه بوده و یا تنها علامت شروع آن کاهش دید بدون درد باشد . سایر علائم یووئیت عبارتند از :
حساسیت به نور ، کاهش دید و مگس پران ( دید سایه ای متحرک شبیه حرکت مگس در میدان بینایی ) . قرمزی و درد چشم که ممکن است یک مشکل ساده به نظر برسد ، می تواند علامتی از یک بیماری مهم مثل یووئیت باشد در صورت ابتلا به این علائم باید به چشم پزشک مراجعه نمود .
علت یووئیت چیست ؟
در اکثر موارد علت اصلی یووئیت نا شناخته می باشد و بدون علتی نامعلوم نسبت به بافت یووه حساس شده و واکنش ازدیاد حساسیت رخ دهد .
البته گاهی یووئیت با بیماری ها و عفونت های مختلف همراه می باشد علل متفاوتی می توانند باعث یووئیت شوند که مهمترین آنها عبارتد از :
عوامل ویروسی ، قارچی و باکتریال ، مشکلات ایمونولوژیک سیستمیک ، ضربه و جراحی قبلی چشم .
تشخیص یووئیت
یووئیت با معاینه دقیق چشم پزشکی قابل تشخیص است . التهاب درون چشم می تواند تاثیر دائمی روی دید گذاشته و حتی منجر به نابینایی شود .
اگر علائم مشکوک به یووئیت دارید حتماً برای تشخیص به چشم پزشک مراجعه کنید .
اگر مبتلا به یووئیت هستید ، ممکن است برای تشخیص بیماری های سیستمیک همراه و یافتن علت زمینه ای ،چشم پزشک در مورد سلامت کلی شما ، سئوالاتی بپرسد و آزمایش ها و عکس های خاصی را درخواست نماید .
احتمال دارد جهت مشاوره در تشخیص یا درمان ، شما را به متخصص داخلی یا روماتولوژی ارجاع دهد .
انجام معاینه دقیق چشم توسط چشم پزشک به هنگام بروز علائم ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است . چشم پزشک با اسـتفاده از وسائل خاص ، درون چشم را معاینه می کند و غالباً بر اساس یافته ها تشخیص بیماری را قطعی می کند .
در برخی از شرایط ممکن است انجام آزمایش های خونی ، آزمایش های پوستی ، عکس از سینه و گاهی حتی نمونه برداری به طریقه جراحی از چشم ، برای رسیدن به تشخیص مفید باشند .
با توجه به اینکه یووئیت می تواند با وجود بیماری در قسمت های دیگر بدن همراه باشد ، لذا ارزیابی و درک سلامتی عمومی بیمار حائز اهمیت است .
این کار ممکن است نیازمند انجام مشاوره با متخصصان دیگر باشد .
درمان یووئیت
یووئیت یک بیماری جدی بوده و می تواند باعث عوارض دائمی در چشم شود . بنابراین باید به محض تشخیص ، درمان آن شروع شود .
معمولاً قطره استروئید ( کورتون ) به همراه قطره سیکلوپلژیک مثل تروپیکامید جهت کاهش درد و التهاب تجویز می شوند .
در موارد شدید بیماری ممکن است از طریق اطراف چشم داروهای استروئیدی و یا داروهای خوراکی استروئیدی نیز استفاده شود .
یووئیت قدامی به دلیل گرفتاری قسمت های قدامی چشم ، معمولاً با استفاده از قطره های استروئیدی قابل درمان است .
در درمان یووئیت از داروهای ایمونوساپرسیو ( سرکوبگر سیستم ایمنی ) که باعث کنترل التهاب می گردند نیز استفاده می شود .
مصرف این داروها و همچنین استروئیدها ممکن است باعث بروز عوارضی شوند که عبارتند از :
گلوکوم ، کاتاراکت ، افزایش قند خون ، افزایش فشار خون ، مشکلات کلیوی و پوکی استخوان .
بنابراین بسیار مهم است که دستورات دارویی پزشک به دقت اجرا شده و بیمار به شکل منظم معاینه و پیگیری شود تا پیشرفت بیماری و یا عوارض ناشی از داروها تحت کنترل باشد .
در موارد فرض که نیاز به مصرف طولانی دارو وجود دارد ، دارو به صورت مخازنی در داخل چشم کاشته شده و به مدت چند ماه یا چند سال به تدریج در داخل چشم آزاد می گردد .
این داروهای کاشتنی ممکن است باعث پیشرفت کاتاراکت ، افزایش فشار داخل چشم ، درد چشم و عوارض جراحی به دنبال کاشت آن شوند .
یووئیت خود می تواند منجر به عوارضی مانند افزایش فشار چشم ، کاتاراکت ، ایجاد عروق نا به جا و تورم شبکیه گردد که هر کدام از این عوارض باید درمان مناسب خود را دریافت نماید .