همه چیز درباره التهاب بافت یووه ( یووئیت )
by
بافت یروه شامل عنبیه ( Iris ) جسم مژگانی ( Ciliary body ) و مشیمیه ( choroid ) می باشد . بافت یووه حاوی عروق فراوان بوده که تغذیه بافت های مختلف چشم را بر عهده دارند .
صدمه به بافت یووه باعث آسیب ساختمان های مختلف چشم می گردد . به التهاب بافت یووه ، یووئیت ( uveitis ) گفته می شود .
انواع یووئیت بر اساس محل گرفتاری عبارتند از :
یووئیت قدامی یا ایریتیس ( iritis )
این بیماری به علت التهاب عنبیه ایجاد می گردد . یووئیت قدامی شایع ترین نوع یووئیت بوده و معمولاً به صورت حاد و ناگهانی تظاهر پیدا می کند و حدود 6 تا 8 هفته طول می کشد ، البته در بعضی از موارد می تواند مزمن و عود کننده باشد .
یووئیت میانی
به التهاب جسم مژگانی ، یووئیت میانی یا پارس پلانایتیس ( pars planitis ) گفته می شود . هردوره پلانایتیس چند هفته تا چند ماه طول می کشد .
یووئیت خلفی
به التهاب قسمت خلفی چشم ( مشیمیه ) یووئیت خلفی گفته می شود . یووئیت خلفی معمولاً به آرامی شروع شده و ممکن است چشم را سال ها درگیر نماید .
یووئیت منتشر
به التهاب در همه بخش های یووه گفته می شود . بسیاری از انواع یووئیت مزمن بوده و ممکن است باعث ایجاد عوارض چشمی مختلفی شوند که مهمترین آنها عبارتند از :
کاتاراکت ، کاهش یا افزایش فشار داخل چشم ، گلوکوم ، مشکلات شبکیه ( تشکیل عروق جدید ، جدا شدگی شبکیه و تورم ماکولا یا cystoid macularedema و کراتوپاتی باند شکل یا ( band keratopathy ) هر یک از عوارض ممکن است منجر به کاهش دید گردد .
این بیماری ممکن است در سنی بروز کند.
همه چیز درباره التهاب بافت یووه ( یووئیت )
علایم و نشانه ها
گاهی یووئیت تنها در یک چشم بروز می کند . یووئیت ممکن است با شروع ناگهانی درد و قرمزی چشم همراه بوده و یا تنها علامت شروع آن کاهش دید بدون درد باشد . سایر علائم یووئیت عبارتند از :
حساسیت به نور ، کاهش دید و مگس پران ( دید سایه ای متحرک شبیه حرکت مگس در میدان بینایی ) . قرمزی و درد چشم که ممکن است یک مشکل ساده به نظر برسد ، می تواند علامتی از یک بیماری مهم مثل یووئیت باشد در صورت ابتلا به این علائم باید به چشم پزشک مراجعه نمود .
علت یووئیت چیست ؟
در اکثر موارد علت اصلی یووئیت نا شناخته می باشد و بدون علتی نامعلوم نسبت به بافت یووه حساس شده و واکنش ازدیاد حساسیت رخ دهد .
البته گاهی یووئیت با بیماری ها و عفونت های مختلف همراه می باشد علل متفاوتی می توانند باعث یووئیت شوند که مهمترین آنها عبارتد از :
عوامل ویروسی ، قارچی و باکتریال ، مشکلات ایمونولوژیک سیستمیک ، ضربه و جراحی قبلی چشم .
تشخیص یووئیت
یووئیت با معاینه دقیق چشم پزشکی قابل تشخیص است . التهاب درون چشم می تواند تاثیر دائمی روی دید گذاشته و حتی منجر به نابینایی شود .
اگر علائم مشکوک به یووئیت دارید حتماً برای تشخیص به چشم پزشک مراجعه کنید .
اگر مبتلا به یووئیت هستید ، ممکن است برای تشخیص بیماری های سیستمیک همراه و یافتن علت زمینه ای ،چشم پزشک در مورد سلامت کلی شما ، سئوالاتی بپرسد و آزمایش ها و عکس های خاصی را درخواست نماید .
احتمال دارد جهت مشاوره در تشخیص یا درمان ، شما را به متخصص داخلی یا روماتولوژی ارجاع دهد .
انجام معاینه دقیق چشم توسط چشم پزشک به هنگام بروز علائم ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است . چشم پزشک با اسـتفاده از وسائل خاص ، درون چشم را معاینه می کند و غالباً بر اساس یافته ها تشخیص بیماری را قطعی می کند .
در برخی از شرایط ممکن است انجام آزمایش های خونی ، آزمایش های پوستی ، عکس از سینه و گاهی حتی نمونه برداری به طریقه جراحی از چشم ، برای رسیدن به تشخیص مفید باشند .
با توجه به اینکه یووئیت می تواند با وجود بیماری در قسمت های دیگر بدن همراه باشد ، لذا ارزیابی و درک سلامتی عمومی بیمار حائز اهمیت است .
این کار ممکن است نیازمند انجام مشاوره با متخصصان دیگر باشد .
درمان یووئیت
یووئیت یک بیماری جدی بوده و می تواند باعث عوارض دائمی در چشم شود . بنابراین باید به محض تشخیص ، درمان آن شروع شود .
معمولاً قطره استروئید ( کورتون ) به همراه قطره سیکلوپلژیک مثل تروپیکامید جهت کاهش درد و التهاب تجویز می شوند .
همه چیز درباره التهاب بافت یووه ( یووئیت )
در موارد شدید بیماری ممکن است از طریق اطراف چشم داروهای استروئیدی و یا داروهای خوراکی استروئیدی نیز استفاده شود .
یووئیت قدامی به دلیل گرفتاری قسمت های قدامی چشم ، معمولاً با استفاده از قطره های استروئیدی قابل درمان است .
در درمان یووئیت از داروهای ایمونوساپرسیو ( سرکوبگر سیستم ایمنی ) که باعث کنترل التهاب می گردند نیز استفاده می شود .
مصرف این داروها و همچنین استروئیدها ممکن است باعث بروز عوارضی شوند که عبارتند از :
گلوکوم ، کاتاراکت ، افزایش قند خون ، افزایش فشار خون ، مشکلات کلیوی و پوکی استخوان .
بنابراین بسیار مهم است که دستورات دارویی پزشک به دقت اجرا شده و بیمار به شکل منظم معاینه و پیگیری شود تا پیشرفت بیماری و یا عوارض ناشی از داروها تحت کنترل باشد .
در موارد فرض که نیاز به مصرف طولانی دارو وجود دارد ، دارو به صورت مخازنی در داخل چشم کاشته شده و به مدت چند ماه یا چند سال به تدریج در داخل چشم آزاد می گردد .
این داروهای کاشتنی ممکن است باعث پیشرفت کاتاراکت ، افزایش فشار داخل چشم ، درد چشم و عوارض جراحی به دنبال کاشت آن شوند .
یووئیت خود می تواند منجر به عوارضی مانند افزایش فشار چشم ، کاتاراکت ، ایجاد عروق نا به جا و تورم شبکیه گردد که هر کدام از این عوارض باید درمان مناسب خود را دریافت نماید .
و
