درمان عفونت چشم

عفونت چشم چگونه درمان می‌شود؟

درمان عفونت چشم یکی از مهم‌ ترین اقدامات برای جلوگیری از آسیب‌ های جدی به بینایی و بهبود سریع علائم است. عفونت‌ های چشمی ممکن است ناشی از باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ ها باشند که هرکدام نیاز به روش درمانی متفاوتی دارند. انتخاب روش درمان بستگی به نوع و شدت عفونت دارد و معمولا شامل استراحت، استفاده از قطره‌های چشمی، آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضد ویروسی و رعایت بهداشت مناسب است. در برخی موارد شدیدتر، مراجعه به پزشک متخصص و انجام درمان‌های تکمیلی ضروری خواهد بود. در این مقاله، روش‌های مختلف درمان عفونت چشم، از جمله درمان‌های دارویی و مراقبت‌های پس از بهبودی بررسی خواهند شد.

عفونت چشم چقدر طول می‌کشد تا بهبود یابد؟

عفونت‌ های چشمی، بسته به نوع و شدت، مدت زمان بهبودی متفاوتی دارند. برای مثال، ورم ملتحمه ویروسی معمولا طی ۷ تا ۱۴ روز بهبود می‌یابد، در حالی که عفونت ‌های باکتریایی ممکن است با مصرف آنتی‌ بیوتیک‌ های موضعی در مدت زمان کوتاه‌ تری درمان شوند. با این حال، برخی عفونت ‌های شدیدتر ممکن است نیاز به درمان طولانی‌ تری داشته باشند. مراجعه به پزشک متخصص چشم برای تشخیص دقیق و دریافت درمان مناسب ضروری است.

بهترین قطره برای عفونت چشم چیست؟

انتخاب بهترین قطره برای عفونت چشم بستگی به نوع عفونت دارد. برای عفونت‌های باکتریایی، پزشکان معمولا قطره‌ های آنتی ‌بیوتیک مانند آزیترومایسین، سیپروفلوکساسین یا کلرامفنیکل را تجویز می‌کنند. در موارد التهاب ناشی از آلرژی، قطره‌های ضدالتهابی حاوی کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزولون ممکن است مورد استفاده قرار گیرند. همچنین، در صورت عفونت‌های ویروسی، استفاده از قطره‌های ضدویروس ممکن است ضروری باشد. توجه داشته باشید که مصرف خودسرانه این داروها می‌تواند خطرناک باشد؛ بنابراین، حتما پیش از مصرف حتما با بهترین چشم پزشک در تهران مشورت کنید. 

بهترین قطره برای عفونت چشم

چگونه از عفونت چشم جلوگیری کنیم؟

پیشگیری از عفونت‌های چشمی با رعایت بهداشت فردی و عادات صحیح امکان‌پذیر است. شست‌وشوی منظم دست‌ها با آب و صابون به مدت حداقل ۲۰ ثانیه، به‌ ویژه قبل از لمس چشم‌ها، می‌تواند از انتقال باکتری‌ها و ویروس‌ها جلوگیری کند. همچنین، خودداری از لمس یا مالیدن چشم‌ها با دست‌های آلوده، خطر عفونت را کاهش می‌دهد.

برای افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند، رعایت بهداشت لنزها بسیار مهم است. شست‌وشوی دست‌ها قبل از دست زدن به لنزها، تمیز کردن و نگهداری لنزها طبق دستورالعمل‌ها و اجتناب از خوابیدن با لنزها، از جمله اقداماتی است که برای پیشگیری از عفونت چشم توصیه می‌شود.  همچنین، توصیه می‌شود از تماس لنزها با آب، مانند دوش گرفتن یا شنا کردن با لنز، خودداری کنید تا خطر عفونت را کاهش دهید. 

استفاده نکردن از لوازم آرایشی چشم مشترک و تعویض منظم محصولات آرایشی، به‌ ویژه پس از تاریخ انقضا، می‌تواند از انتقال عوامل عفونی جلوگیری کند. همچنین، عدم اشتراک‌ گذاری حوله، ملحفه و سایر وسایل شخصی با دیگران، به کاهش خطر انتقال عفونت‌های چشمی کمک می‌کند.

در محیط‌های عمومی، ضدعفونی کردن سطوحی مانند دستگیره‌ها و میزها با اسپری‌های ضدعفونی‌کننده و شست‌وشوی منظم دست‌ها، به پیشگیری از عفونت‌های چشمی کمک می‌کند.

روش های درمان عفونت چشم

در صورت ابتلا به عفونت چشم شما می‌توانید با توجه به شدت بیماری از درمان های ابتدایی استفاده کنید، اما اگر روند درمانی موثر نبود و علائم بیماری بهبود پیدا نکرد و یا تشدید شد حتما به یک پزشک متخصص برای معاینه چشم مراجعه کنید.

استراحت و کاهش تحریک چشمی

استراحت کافی به چشم‌ها کمک می‌کند تا سریع‌تر بهبود یابند. استفاده بیش از حد از وسایل الکترونیکی مانند تلفن همراه و کامپیوتر می‌تواند علائم عفونت را تشدید کند. برای کاهش فشار بر چشم، بهتر است زمان استفاده از این وسایل را محدود کنید، در محیط‌های کم‌ نور مطالعه نکنید و از تماشای طولانی‌ مدت تلویزیون خودداری کنید. همچنین، تنظیم نور مناسب در محیط کار و خانه می‌تواند به کاهش تحریک چشمی کمک کند.

روش های درمان عفونت چشم

استفاده از قطره‌های چشمی

قطره‌ های چشمی یکی از اصلی‌ ترین روش‌ های درمان عفونت چشم هستند. بسته به نوع عفونت، پزشک ممکن است قطره‌های ضدعفونی‌کننده، آنتی‌بیوتیک، ضدویروس یا ضدقارچ تجویز کند. قطره‌های اشک مصنوعی به کاهش خشکی و تحریک چشم کمک می‌کنند، درحالی‌که قطره‌های ضدالتهاب و ضد حساسیت خارش، قرمزی و تورم را کاهش می‌دهند. در عفونت‌های شدید، استفاده از داروهای موضعی و خوراکی ممکن است ضروری باشد.

استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضد ویروسی

عفونت‌های باکتریایی معمولا با آنتی‌ بیوتیک‌ های موضعی مانند قطره‌ های چشمی یا پماد درمان می‌شوند. در مقابل، عفونت‌های ویروسی معمولا خودبه‌خود بهبود می‌یابند، اما در برخی موارد مانند عفونت‌های ناشی از ویروس تبخال، داروهای ضد ویروسی تجویز می‌شود. مصرف منظم داروها طبق دستور پزشک از مقاومت میکروبی جلوگیری می‌کند و روند درمان را سریع تر می‌کند. 

مراقبت‌ های بعد از درمان عفونت چشم

پس از بهبود نسبی، رعایت بهداشت و مراقبت‌های مناسب ضروری است. استفاده از محلول شامپوی بچه و آب برای شست‌وشوی پلک‌ها به کاهش التهاب و پاکسازی آلودگی کمک می‌کند. همچنین، شست‌وشوی مداوم چشم با آب گرم و تمیز می‌تواند ذرات خارجی و ترشحات اضافی را از بین ببرد.

استفاده از کمپرس سرد و گرم

استفاده از کمپرس سرد یا گرم بسته به نوع عفونت می‌تواند مفید باشد. کمپرس سرد به کاهش التهاب و قرمزی کمک می‌کند، درحالی‌ که کمپرس گرم موجب تحریک ترشح اشک و تسریع روند بهبودی می‌شود. برای استفاده از کمپرس، کافی است یک پارچه تمیز را در آب گرم یا سرد قرار دهید و چند دقیقه روی چشم ببندید.

مراقبت‌های بعد از درمان عفونت چشم

مراقبت‌ های بعد از درمان عفونت چشم

مراقبت‌های پس از درمان عفونت چشم برای جلوگیری از عود مجدد و تسریع بهبودی اهمیت بسیاری دارند. در ادامه، مراقبت هایی که بعد از درمان عفونت چشم باید رعایت کنید را بیان کرده ایم:

  • رعایت بهداشت دست‌ها و صورت: دست‌های خود به وبژه قبل از لمس چشم ها را مرتب با آب و صابون بشویید. استفاده از حوله  و دستمال شخصی تمیز و شسته‌ شده نیز ضروری است.
  • تعویض لوازم آرایشی چشم: لوازم آرایشی قدیمی ممکن است منبع عفونت باشند. پس از بهبود عفونت، لوازم آرایشی مربوط به چشم را تعویض کنید تا از انتقال مجدد باکتری‌ها جلوگیری شود.
  • اجتناب از استفاده لنزهای تماسی تا بهبودی کامل: در صورت استفاده از لنزهای تماسی، تا زمان بهبودی کامل از استفاده آن‌ها خودداری کنید. لنزهای استفاده‌شده را دور بیندازید یا به‌ خوبی آن ها را ضدعفونی کنید.
  • مصرف کامل داروهای تجویز شده: حتی اگر علائم بهبود پیدا کردند، دوره درمان را کامل کرده و تمامی داروهای تجویز شده را مصرف کنید  تا از بازگشت عفونت جلوگیری کنید.
  • استفاده از کمپرس گرم یا سرد: برای کاهش درد و التهاب، می‌توانید از کمپرس گرم یا سرد بر روی چشم استفاده کنید.
  • استفاده از قطره‌های چشمی مرطوب‌ کننده: قطره‌های چشمی مرطوب‌ کننده (اشک مصنوعی) می‌توانند به تسکین خشکی و تحریک چشم کمک کنند.
  • پرهیز از مالیدن چشم‌ها: مالیدن چشم‌ها می‌تواند باعث تحریک بیشتر و افزایش خطر عفونت مجدد شود؛ بنابراین، از این کار خودداری کنید.
  • ضدعفونی کردن سطوح مشترک: سطوحی که به‌ طور مشترک استفاده می‌شوند، مانند دستگیره‌ها و میزها را مرتبا ضدعفونی کنید تا از گسترش عفونت جلوگیری شود.
مطالب مرتبط
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *