عفونت چشم چیست و چه علائمی دارد؟

عفونت چشم یکی از بیماری های شایع است که احتمال بروز آن در هر سنی وجود دارد. این عفونت زمانی رخ می‌دهد که باکتری ها، ویروس ها یا قارچ های مضر به بافت های ظریف چشم حمله می‌کنند و علائمی مانند قرمزی،خارش، درد و تاری دید را به وجود می‌آورند. عفونت چشم ها اگر به موقع شناسایی و درمان نشوند ممکن است خطرناک باشد و موجب عوارض جدی برای چشم و سیستم بینایی شود. در این مقاله قصد داریم اطلاعاتی درباره علائم و علت عفونت چشم بیان کنیم، با ما همراه باشید.

عفونت چشم چیست؟

عفونت چشم یک بیماری چشمی است که به دلیل درگیر شدن با باکتری، ویروس یا قارچ اتفاق می‌افتد. شایع ترین عفونت های چشمی معمولا در قسمت های جلویی چشم، در قسمت های داخلی پلک ها مربوط به ملتحمه و در بخش های خارجی مربوط به غشای نازک و مرطوب چشم است. یکی از شایع ترین انواع عفونت چشم، التهاب ملتحمه چشم (کونژونکتیویت) می‌باشد. به صورت کلی ممکن است عفونت چشم برای یک یا هر دو چشم اتفاق بیفتد. برخی از عفونت ها جدی نیستند اما سایر موارد خطرناک بوده و می‌توانند باعث کاهش بینایی شوند.

علت عفونت چشم

عفونت چشم معمولاً به دلیل ورود میکروب‌ ها، شامل ویروس‌ ها، باکتری‌ ها یا قارچ‌ ها، به چشم ایجاد می‌شود. التهاب ملتحمه ویروسی که به آن چشم صورتی (Pink eye) نیز گفته می‌شود، یکی از شایع‌ ترین انواع عفونت هاای ویروسی است و معمولاً در اثر سرماخوردگی ایجاد می‌شود و به شدت مسری است. عفونت‌ های باکتریایی مانند التهاب ملتحمه باکتریایی یا گل‌ مژه می‌توانند باعث ایجاد ترشحات زرد یا سبز رنگ شوند و نیاز به درمان با آنتی‌ بیوتیک دارند. عفونت‌ های قارچی کمتر شایع هستند اما ممکن است در اثر استفاده از لنزهای تماسی آلوده یا تماس چشم با مواد گیاهی رخ دهند.

از دیگر علت های ایجاد التهاب چشم می‌توان به آلرژی‌ ها، خشکی چشم مزمن و استفاده نادرست از لنزهای تماسی اشاره کرد. علائم عفونت چشم شامل قرمزی، التهاب، خارش، سوزش، ترشحات چشمی و حساسیت به نور است. درمان بسته به نوع عفونت متفاوت بوده و شامل استفاده از قطره‌ های ضد ویروسی، آنتی‌ بیوتیک‌ ها یا داروهای ضدقارچ می‌شود. رعایت بهداشت، شست‌وشوی منظم دست‌ ها، خودداری از لمس چشم با دست‌های آلوده و مراقبت صحیح از لنزهای تماسی از راه‌های مهم پیشگیری از این عفونت‌ها هستند. در صورت شدید بودن علائم یا ادامه‌ دار شدن آن‌ ها، حتما به بهترین چشم پزشک در تهران مراجعه کنید.

عفونت چشم چه علائمی دارد؟

علائم عفونت چشم ممکن است بر اساس نوع عفونت و شدت آن متغیر باشد. عفونت چشم ممکن است با علائم مختلفی همراه باشد. برخی از شایع ترین علائم عفونت چشم عبارتند از:

• چشم ها قرمز و التهابی می‌شوند که ناحیه سفید چشم را درگیر می‌کند.
• چشم ها اغلب دچار سوزش می‌شوند و ممکن است احساس خارش کنید.
• عفونت می‌تواند به ترشحات چشمی مانند ترشحات آبی یا چسبناک منجر شود.
• درد و عدم راحتی چشم معمولا همراه با عفونت چشم ایجاد می‌شود.
• ممکن است چشم شروع به آبریزش کند به حدی که دچار مشکل در بینایی شوید.
• در برخی موارد، افراد با عفونت چشمی نسبت به نور حساس می‌شوند.
• در موارد شدیدتر، عفونت ممکن است منجر به کاهش دید شود.

انواع عفونت چشم

عفونت چشم انواع مختلفی دارد که در ادامه هر یک از آن ها را توضیح می‌دهیم:

ورم ملتحمه (کونژونکتیویت)

ورم ملتحمه یا چشم صورتی یکی از رایج ‌ترین عفونت‌های چشمی است که باعث التهاب ملتحمه، غشای نازک و شفاف روی سفیدی چشم و داخل پلک‌ها می‌شود. این بیماری معمولاً در اثر ویروس‌ها و باکتری‌ها ایجاد می‌شود. علائم ورم ملتحمه شامل قرمزی، خارش، اشک‌ ریزش، ترشحات زرد یا سفید و احساس وجود جسم خارجی در چشم است. نوع ویروسی آن مسری است و معمولاً با سرماخوردگی همراه می‌شود.

کراتیت

کراتیت باکتریایی به التهاب قرنیه، لایه شفاف جلوی چشم، گفته می‌شود که می‌تواند ناشی از عفونت‌ های ویروسی، باکتریایی، قارچی یا آسیب ‌های چشمی باشد. این بیماری در افرادی که از لنزهای تماسی غیربهداشتی استفاده می‌کنند بیشتر دیده می‌شود. از علائم کراتیت می‌توان به درد شدید، قرمزی، اشک‌ریزش، حساسیت به نور و تاری دید اشاره کرد.

اندوفتالمیت

اندوفتالمیت یکی از خطرناک ‌ترین عفونت‌های چشمی است که لایه‌ های داخلی چشم را درگیر کرده و معمولاً پس از جراحی ‌های چشمی یا آسیب ‌های نافذ به چشم رخ می‌دهد. این بیماری به سرعت پیشرفت می‌کند و در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به کاهش شدید بینایی یا حتی نابینایی شود. علائم آن شامل درد شدید چشم، کاهش سریع بینایی، تورم پلک‌ها و قرمزی چشم است.

سلولیت چشمی

سلولیت چشمی یک عفونت بافت‌ های اطراف چشم و نه خود چشم است که معمولاً در اثر انتشار عفونت از سینوس‌ ها ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند خطرناک باشد و در صورت عدم درمان، به مغز سرایت کند. تورم شدید اطراف چشم، درد، تب، مشکل در حرکت دادن چشم و افتادگی پلک از مهم‌ ترین علائم این بیماری هستند.

گل مژه

گل مژه یک عفونت موضعی در لبه پلک است که معمولاً توسط باکتری استافیلوکوک ایجاد می‌شود. این عفونت باعث ایجاد یک توده قرمز و متورم روی پلک می‌شود که اغلب دردناک است و ممکن است چرک از آن خارج شود. استفاده از کمپرس گرم چندین بار در روز به بهبود سریع‌ تر گل مژه کمک می‌کند. در بیشتر موارد، این عفونت طی چند روز خودبه‌خود برطرف می‌شود، اما در صورت بزرگ شدن یا عدم بهبود، مراجعه به پزشک و استفاده از آنتی ‌بیوتیک ‌های موضعی توصیه می‌شود.

بلفاریت

بلفاریت نوعی التهاب مزمن پلک‌ها است که معمولاً در اثر رشد بیش از حد باکتری‌های طبیعی پوست یا مشکلات غدد چربی پلک رخ می‌دهد. این بیماری با قرمزی، پوسته‌ریزی، خارش و چسبندگی مژه‌ها هنگام بیدار شدن از خواب همراه است.

یووئیت

یووئیت به التهاب لایه میانی چشم گفته می‌شود که ممکن است به دلایل مختلفی از جمله عفونت، بیماری ‌های خودایمنی یا ضربه به چشم رخ دهد. این بیماری در صورت عدم درمان، ممکن است منجر به مشکلات بینایی جدی شود.

آیا عفونت چشم مسری است؟

یکی از سوالاتی که اغلب برای افراد پیش می‌آید این است که آیا عفونت چشم مسری است؟ در پاسخ به این سوال باید بیان کنیم که بله بعضی از انواع عفونت ‌های چشم می‌توانند مسری باشند، مخصوصا ورم ملتحمه ویروسی و باکتریایی که از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم انتقال پیدا می‌کنند. این عفونت‌ها معمولاً با ترشحات چشمی، لمس چشم‌ های آلوده و استفاده از حوله یا لوازم شخصی مشترک منتشر می‌شوند. برای جلوگیری از انتقال، بهتر است دست‌ ها را مرتب بشویید، از لمس چشم ‌ها خودداری کنید و وسایل شخصی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید. همچنین، افرادی که دچار عفونت چشمی مسری هستند، باید از استفاده از لنزهای تماسی و لوازم آرایشی چشم خودداری کنند تا از گسترش عفونت جلوگیری کنند.

آیا عفونت چشم می‌تواند باعث نابینایی شود؟

یکی از سوالات پیش آمده برای افراد در مورد رابطه عفونت چشم و نابینایی است. آن ها می‌خواهند بدانند آیا عفونت چشم می‌تواند باعث نابینایی شود؟ در پاسخ باید بگوییم بله، در موارد شدید، عفونت چشم می‌تواند در صورتی که به موقع تشخیص داده نشود و درمان مناسب انجام نشود منجر به آسیب‌ های جدی بینایی یا حتی نابینایی شود. برخی از عفونت ‌های خطرناک مانند کراتیت میکروبی، اندوفتالمیت و یووئیت در صورت عدم درمان، می‌توانند به زخم قرنیه، افزایش فشار داخل چشم (گلوکوم) یا تخریب شبکیه منجر شوند که در نهایت ممکن است باعث کاهش شدید دید یا نابینایی دائمی شود.

افرادی که دچار درد شدید چشم، کاهش ناگهانی بینایی، ترشحات چرکی یا حساسیت غیر عادی به نور می‌شوند، باید فوراً به چشم‌ پزشک مراجعه کنند. رعایت بهداشت چشم، پرهیز از خوددرمانی و استفاده صحیح از لنزهای تماسی از راه‌های مؤثر در پیشگیری از عفونت‌های جدی چشمی است. پیشنهاد می‌کنیم در صورت مشاهده هر گونه علائم عفونت چشم، به دکتر منصور همایونی که از بهترین متخصصان چشم در تهران هستند و در این زمینه تجربه و مهارت فراوانی دارند، مراجعه کنید.