تشخیص و درمان بیماری گلوکم چگونه انجام می شود؟

تشخیص و درمان بیماری گلوکم چگونه انجام می شود؟

تشخیص و درمان بیماری گلوکم چگونه انجام می شود؟ این مبحثی ست که امروز در کلینیک هما به آن خواهیم پرداخت پس لطفا با ما همراه باشید.

علایم بروز گلوکم در بیماران چیست ؟      

بیماری گلوکم  در اکثر مواقع ، کم کم بینایی فرد را هدف قرار داده و رفته رفته بینایی شخص کاهش می یابد واین عوارض تا آنجا گسترش می یابد که بینایی بیمار بصورکامل از بین رفته وکور می شود.
گلوکم معمولاً در ابتدا فاقد هیچگونه علایمی است البته چشم پزشکان درطی معاینات چشم پزشکی و درصورت انجام تستهای دقیق و پیشرفته می توانند این بیماری را شناسایی کنند .
اما نکته حائز اهمیت این است که بیمار با  مشاهده علایمی به شرح ذیل برای انجام معاینه حتماً به چشم پزشک مراجعه کند تا درصورت احتمال ابتلاء به بیماری گلوکم ( آب سیاه ) جهت اقدامات کنترلی و درمانی ، زمان کافی وجود داشته باشد :
1- خمیدگی نور
2- درد تشدید شونده در اطراف چشم ها
3- پلک زدن زیاد در مواجه با نور
4- آبریزش اشک خارج از حد نرمال
5- دوربینی
6- تغییر رنگ عنبیه
7- احساس خشکی چشم توأم با سوزش و خارش
8- عدم تمرکز در دور و نزدیک
9- تورم لبه های پلک
10- مشکلات بینایی درهنگام شب
شایان ذکر است که مشاهده مشکلات بالا بصورت قطعی دلیل به ابتلاء به گلوکم ( آب سیاه ) نیست اما فرد با مشاهده چنین علایمی باید برای انجام معاینات چشم پزشکی اقدام کند .
مراجعه  سریع و اورژانسی برای برخی علایم مانند تاری دید ناگهانی ، هاله بینی ، مشاهده جرقه های نورانی ، از دست دادن بینایی بصورت ناگهانی دریک چشم ،  الزامی است .

تشخیص و درمان بیماری گلوکم چگونه انجام می شود؟

دانستن این مورد که چه کسانی زودتر مبتلا به آب مروارید می شوند لازم است شما همچنین می توانید از این مطلب استفاده کنید .

چه افرادی بیشتر درمعرض خطر ابتلاء به گلوکم ( آب سیاه ) هستند ؟

1- سیاه پوستان
2-افراد مسن
3- اشخاص مبتلاء به نزدیک بینی شدید
4- افرادی که داروهای کورتون دار استفاده می کنند
5- بیماران مبتلاء به دیابت
6- کسانی که درخانواده آنها سابقه ابتلاء به گلوکم وجود دارد
7- داشتن صدمات و آسیب های چشمی
8- کم خونی های شدید ( آنمی )
9- افراد مبتلاء به فشارهای چشمی بالا

تشخیص و درمان بیماری گلوکم چگونه انجام می شود؟

گلوکم چگونه تشخیص داده می شود ؟

تفکر رایج در اکثریت مردم این است که داشتن فشارچشم بالا به منزله ابتلاء به گلوکم (آب سیاه ) است ، درحالیکه این تفکر غلط است زیرا ابتلاء به گلوکم ، به مقدار فشاری بستگی دارد که عصب های بینایی ، قادر به تحمل آن نباشند و این آستانه تحمل ، در افراد مختلف ، متفاوت است .
درمعاینات چشم پزشکی مشاهده شده است که حتی برخی با داشتن فشار طبیعی چشم (10 الی 21 میلی مترجیوه ) ، اما مبتلاء به گلوکم بوده اند .
به همین دلیل مهمترین نحوه تشخیص بیماری گلوکم از طریق انجام معاینات چشم پزشکی صورت می پذیرد که شامل تست های زیر است :
1- حدت بینایی :  به کمک این تست بوسیله چارت بینایی ، میزان دید فرد در فاصله های متفاوت بررسی می شود .
2- میدان بینایی : این تست جهت اندازه گیری و سنجش وسعت دید ( دید محیطی ) انجام می پذیرد زیرا یکی از مهمترین علایم گلوکم پیشرفته از دست رفتن دید محیطی بیمار است ، چشم پزشک به کمک این تست از اختلالات دید مرکزی نیز مطلع می شود .
3- اتساع یاگشاد کردن مردمک : دراین روش ، چشم پزشک چند قطره گشاد کننده چشم ، داخل چشم شخص می ریزد ومردمک چشم متسع ( گشاد ) می شود بدین روش چشم پزشک بهتر می تواند عصب بینایی بیمار را معاینه کند .
4- نوتومتری ( اندازه گیری فشار چشم ) : دراین تست فشار مایع داخل چشم با توجه به روش های مختلفی که وجود دارد اندازه گیری می شود .

آیاگلوکم درمان می شود ؟

درمان قطعی برای بازگشت بینایی از دست رفته وجود ندارد ، اما می توان با کنترل گلوکم ، برای حفظ بینایی باقی مانده اقدام کرد .
آنچه که بسیار اهمیت دارد تشخیص به موقع بیمای گلوکم است به همین دلیل انجام معاینات چشم پزشکی حائز اهمیت است .

روش های درمان گلوکم :

1- درمان دارویی :

پرکاربردترین روش درمان در بیماران مبتلاء به گلوکم روش درمان دارویی به مشکل قرص و قطره است مصرف این داروها باعث کاهش تولید زلالیه و یا آسان کردن خروج زلالیه درچشم می شود تا بدین طریق فشار چشم کاسته شود این داروها ممکن است برای چند بار در روز تجویز شود .
داروها و قطره های چشمی ممکن است منجر به عوارضی مانند سردرد ، سوزش و قرمزی چشم شوند ، این داروها به منظورکنترل فشار چشم بصورت مداوم استفاده  می شود .
بیماران باید داروی خود را قطع و یا فراموش نکنند .

2- لیزر درمانی یا ترابکلوپلاستی لیزری :

جراحان بعد از مرحله دارویی ، از لیزر درمانی برای خارج کردن مایع از چشم استفاده می کنند .
معمولاً در صورتیکه که درمان دارویی  به کنترل فشار چشم ختم نشود از روش لیزر درمانی استفاده می شود .
در لیزر درمانی ، پرتو نور با انرژی بالا بر روی بافت مشبک زاویه چشم ، منعکس می شود .
لیزر 50  الی 100 نقطه سوختگی برای باز شدن منافذ بافت مشبک ایجاد می کند و بدین طریق مایع از چشم خارج می شود .
جراحی لیزری برای کاهش فشار چشم بسیار سودمند است اما ممکن است اثر آن به مروز زمان کم شود به همین دلیل در50 درصد بیماران ، پس از گذشت دو سال از جراحی لیزر ، می بایست برای بار دیگر لیزر درمانی انجام شود .

3- جراحی :

در جراحی هایی که برای گلوکم به کاربرده می شود  هدف ، ایجاد منافذ جهت خارج کردن مایع از چشم است .
چشم پزشکان معمولاً برای درمان گلوکم ، ابتدا از روش های دارویی و لیزر درمانی و سپس از روش جراحی استفاده می کنند .
در جراحی گلوکم ، ابتدا از بی حسی موضعی یا درصورت لزوم از بیهوشی عمومی استفاده می شود وتکه کوچکی از اطراف قرنیه برداشته می شود تا کانالی جهت خروج مایع ایجاد شود .
در این جراحی مایع داخل چشم بوسیله کانالی به زیر ملتحمه  جریان پیدا می کند و سپس از چشم خارج می شود .
به منظور جلوگیری از ایجاد عفونت تا چند هفته پس از عمل ، از قطره و دارو استفاده می شود .
معمولاً در90 درصد موارد ،  نتیجه عمل جراحی گلوگم موفقیت آمیز است .

عوارض جراحی کلوگم :

تجمع مایع درپشت شبکیه از شایع ترین عوارض جراحی گلوکم است .

سایر عوارض جراحی گلوکم عبارتند از :

ایجاد آب مروارید – مشکلات قرنیه ای – عفونت و التهاب چشمی
مصرف منظم داروهای تجویز شده توسط چشم پزشک و انجام معاینات چشم پزشکی بصورت مستمر ، درکنترل بیماری گلوکم بسیار تأثیر گذار است .

 

مطالب مرتبط